Hallo lieve mensen,

Ik ben inmiddels alweer 5 dagen in Limerick en ik begin sommige dingen al door te krijgen. Zo zijn er een aantal dingen waar je rekening mee moet houden:

- Life starts at Groody Roundabout. Limerick City en de University zijn aan de ene kant, Brookfield Hall (waar ik zit) is aan de andere kant. De dode kant. (afgezien van de Erasmusfeestjes die hier spontaan ontstaan, ook al ben ik niet geweest omdat ik les had vanochtend. Dacht ik. Daarover zometeen meer).

- Tutorials beginnen over het algemeen in week 3. Dit is week 2 (week 1 heb ik gemist). Let er dus op dat je niet onnodig vroeg opstaat voor een les die nog niet gegeven wordt. (Daarover dus zo meteen meer). Labs en Lectures worden wel al gegeven in week 1 en 2.

- Je bent een hele week bezig met het in elkaar zetten van je rooster. Vakken worden toch op andere momenten gegeven, vakken zijn te simpel, vakken zijn niet toegankelijk voor Erasmusstudenten, lessen overlappen elkaar etc.

- Brandalarmen die om de 5 minuten een piepje maken omdat de batterij leeg is, dienen al dan niet met grof geweld van het plafond gehaald te worden. Dit ter bevordering van de leefbaarheid van het appartement.

Dan nu een beknopte omschrijving van mijn belevenissen de afgelopen dagen:

Vrijdag 9 september kwamen Henri en ik in Limerick aan. We waren rond 23 uur (Ierse tijd) bij Brookfield Hall, waar iemand van de security ons de sleutel zou geven. Helaas was het systeem gecrasht en onze namen stonden niet op de lijst. We moesten toen 20 minuten wachten, waarna de securityman ons de sleutel gaf van een ander (3-persoons)appartement dat weliswaar niet aan ons was toegewezen, maar we konden daar in elk geval blijven tot maandag. Ik heb als drie blokken geslapen die nacht.

Zaterdag hebben we Limerick wat verkend. Om in de stad te komen moet je 15 minuten met de bus. (om bij de bus te komen moet je te voet naar Groody Roundabout, 7 min.) Limerick is echt nog een leuke stad. Niet zo mooi als Gent uiteraard, maar wel leuk. Er zijn veel winkels (kleding is niet duur hier, wat een slechte zaak kan zijn voor mijn portemonnee, het gewicht van mijn koffer en de ruimte in mijn kledingkast), veel pubs (die ik nog steeds niet heb uitgeprobeerd) en er schijnt hier op donderdag ook een leuke markt te zijn.

We hebben ook het King John's Castle bezocht. Bijzonder was dat King John eigenlijk niet zo geliefd was (hij was er een van gewelddadige en opvliegende aard) en überhaupt maar twee keer in zijn leven in Ierland is geweest (hij was Brits). Maarja, blijkbaar was dat genoeg om het kasteel zijn naam te geven.

Daarnaast hebben we zaterdag besteed aan het regelen van internet. Daarvoor hadden we namelijk kabels nodig en idioot die ik was, had ik die niet van thuis meegenomen. (papa: 'moet je nog een internetkabel meenemen?' Marelle: 'nee hoor ik denk het niet, er zal vast wel wireless internet zijn').

Tip 1: Luister naar uw Vati en neem een internetkabel mee.

Dus Henri en ik naar de PC World (20 minuten te voet). Er was nog 1 goedkope kabel, en geen andere. Dus wij pakken de goedkope kabel en nog een andere kabel, waarvan we dachten dat dat ook een internetkabel was. Fout. Wij weer terug wandelen van Brookfield naar de PC World. We kregen wel ons geld terug, wat heel vriendelijk was, maar nieuwe kabels hadden ze niet meer, daarvoor moesten we naar Maplin, een kwartiertje te voet van PC World.

Wij naar Maplin. Daar hadden ze wel een grote voorraad kabels, en bovendien ook nog adapters voor mijn laptopaccu. Die paste namelijk niet in mijn wereldstekker (iets met beveiliging, aardschakeling, bladiebladiebla).
Wij blij en terug naar Brookfield. Daar bleek dat mijn internet het niet deed. Na lang proberen kwam ik erachter dat zowel de goedkope kabel van PC World als de aansluiting op mijn kamer het niet deden. *(&@#*^$^(*! Uiteindelijk heb ik even het internet van de kamer van Henri kunnen gebruiken, dat was het enige dat werkte (de aansluiting op de 3e kamer was ook kapot).
's Avonds heb ik toen nog heerlijk X-Factor UK en Qi gekeken op de tv in de woonkamer.

Zondag zijn we naar de universiteit gewandeld (25-30 minuten te voet, afhankelijk van waar je moet zijn), om de campus alvast te verkennen. Het eerste wat je opvalt is: het is GIGANTISCH. Het is maar goed dat er over wegwijzers en plattegronden staan, en er genoeg mensen zijn aan wie je de weg kunt vragen, anders zou je vreselijk verdwalen. Ik heb al een paar keer verloren rondgelopen, maar uiteindelijk kom je er altijd wel terecht. Gelukkig is te laat komen niet echt een probleem hier.

Toen we terug gingen naar Brookfield Hall zagen we daar twee jongens met grote koffers bij de deur van de receptie staan, en wij dachten: die zullen wel hetzelfde probleem hebben als wij (in het weekend aankomen, receptie gesloten, systeem gecrasht), dus laten we eens vragen of we kunnen helpen. Het bleken Duitsers te zijn, uit Regensburg, die inderdaad niet in het systeem stonden. Toen even later een mevrouw van Brookfield Hall kwam, werd besloten dat zij een nacht in ons appartement zouden slapen, en dat we maandag dan allemaal moesten verhuizen. (we hebben toen een extra bed gezet in de kamer die leegstond).

Maandag zijn we dan met z'n vieren in een 4-persoonsappartement gegaan (het was wel gezellig zondagavond, dus we hebben gevraagd of er niet iets vrij was voor vier mensen). Bovendien had ik maandag genoeg tijd om nog eens naar de Maplin te stappen, zodat ik eindelijk internet had (de aansluiting op mijn nieuwe kamer werkt wel gelukkig).

Verder ben ik nu vooral bezig met mijn rooster rond te krijgen en lessen te volgen.
Vanochtend kreeg ik het voor mekaar om verkeerd te zitten: ik wilde naar een tutorial van Duits 5, maar ik kwam uiteindelijk bij een lecture van Duits 1 terecht. Dat was namelijk de enige Duitse les was op dat moment, en ik liep met twee meisjes mee die ook Duits hadden. Vervolgens kwam ik erachter dat ik dat vak helemaal niet volg, maar ja, toen was ik toch al wakker en op de campus, dus ik dacht: dan kan ik net zo goed blijven zitten. De les zelf was niet zo heel boeiend (het was een ongestructureerd overzicht van Duitsland en de Duitse geschiedenis, waarvan ik het meeste al wist), maar ik heb nu wel weer twee Ierse mensen leren kennen en na de les gingen we nog koffie drinken in een van de studentenresto's. Het was uiteindelijk nog een leuke ochtend dus!

Ik ga het hierbij laten, want dit verhaal is al veel te lang eigenlijk!

Veel liefs vanuit het regenachtige en koude Ierland!!!